Binnen mijn eigen opvoedingssituatie werd ik geconfronteerd met psychiatrische problematieken in mijn gezin. Door deze ervaring besloot ik na het secundair onderwijs een bachelor in de psychologie te volgen. De kadering van deze problematieken (psycho-educatie) heeft me geholpen bij mijn eigen aanvaardingsproces.
Na mijn opleiding ben ik aan het werk gegaan, als begeleider van (jong)volwassenen met een autismespectrumstoornis (ASS). Personen met ASS hebben duidelijkheid en voorspelbaarheid nodig. Door mijn ervaring met het werken met deze doelgroep, heb ik geleerd samen na te denken over mogelijke aanpassingen in de leefomgeving, zodat er meer interne rust gevonden kan worden. Ondanks dat aanmeldingen zich baseerden op een ASS diagnose, was dit vaak niet de hoofdproblematiek. Zo komt een diagnose ASS vaak samen voor met andere stoornissen (comorbiditeit) zoals OCD (obsessief compulsieve stoornis) of andere angstproblematieken. Blootstellingtherapie (of exposuretherapie) kan hierbij helpen.
Na meer dan 6 jaar gewerkt te hebben met personen met ASS, heb ik daarnaast ervaring opgedaan binnen het beleidsdomein opgroeien. Zo begeleide ik minderjarige meisjes die psycho-sociale moeilijkheden ondervinden en gedrags- en/of hechtingsproblemen (verlatings- en/of bindingsangst) hebben. Een bijkomende opleiding “geweldloos verzet en nieuwe autoriteit” (Haim Omer) heeft me geholpen hen te begeleiden in hun persoonlijk ontwikkelingsproces.
Naast mijn professionele loopbaan kwam ikzelf ook persoonlijk in aanraking met een psychiatrische problematiek.
Zo heb ik tijdens de pandemie een ernstige OCD ontwikkeld, meer specifiek smetvrees. Deze werd op een gegeven moment zo ernstig, dat het mijn hele functioneren beïnvloedde en ik urenlang bezig was met het uitvoeren van bepaalde patronen. Door middel van exposuretherapie en cognitieve gedragstherapie, heb ik mijn onrealistische gedachten kunnen omzetten en kan én mag ik nu wel zeggen dat mijn angst gestabiliseerd is en dit geen invloed meer heeft op mijn dagdagelijkse functioneren.
In de zorg ligt het percentage burn-out helaas zeer hoog. Gezien ik hoogsensitief en heel perfectionistisch ben en beide een groter risico vormen op het ontwikkelen van een burn-out, ben ik hier mee aan de slag gegaan. Zo ben ik vanaf de start van mijn loopbaan intensief gaan werken aan het omgaan met hoogsensitiviteit en perfectionisme. Ik heb geleerd om een goede balans te vinden tussen draaglast en draagkracht en om zowel op professioneel als op persoonlijk vlak voldoende rustmomenten in te plannen. In het begin van mijn loopbaan had ik zeer veel moeite met het aangeven van mijn eigen grenzen. Doorheen mijn carrière heb ik geleerd assertief te zijn.
Binnen mijn eigen opvoedingssituatie werd ik geconfronteerd met psychiatrische problematieken in mijn gezin. Door deze ervaring besloot ik na het secundair onderwijs een bachelor in de psychologie te volgen. De kadering van deze problematieken (psycho-educatie) heeft me geholpen bij mijn eigen aanvaardingsproces.
Na mijn opleiding ben ik aan het werk gegaan, als begeleider van (jong)volwassenen met een autismespectrumstoornis (ASS). Personen met ASS hebben duidelijkheid en voorspelbaarheid nodig. Door mijn ervaring met het werken met deze doelgroep, heb ik geleerd samen na te denken over mogelijke aanpassingen in de leefomgeving, zodat er meer interne rust gevonden kan worden. Ondanks dat aanmeldingen zich baseerden op een ASS diagnose, was dit vaak niet de hoofdproblematiek. Zo komt een diagnose ASS vaak samen voor met andere stoornissen (comorbiditeit) zoals OCD (obsessief compulsieve stoornis) of andere angstproblematieken. Blootstellingtherapie (of exposuretherapie) kan hierbij helpen.
Na meer dan 6 jaar gewerkt te hebben met personen met ASS, heb ik daarnaast ervaring opgedaan binnen het beleidsdomein opgroeien. Zo begeleide ik minderjarige meisjes die psycho-sociale moeilijkheden ondervinden en gedrags- en/of hechtingsproblemen (verlatings- en/of bindingsangst) hebben. Een bijkomende opleiding “geweldloos verzet en nieuwe autoriteit” (Haim Omer) heeft me geholpen hen te begeleiden in hun persoonlijk ontwikkelingsproces.
Naast mijn professionele loopbaan kwam ikzelf ook persoonlijk in aanraking met een psychiatrische problematiek.
Zo heb ik tijdens de pandemie een ernstige OCD ontwikkeld, meer specifiek smetvrees. Deze werd op een gegeven moment zo ernstig, dat het mijn hele functioneren beïnvloedde en ik urenlang bezig was met het uitvoeren van bepaalde patronen. Door middel van exposuretherapie en cognitieve gedragstherapie, heb ik mijn onrealistische gedachten kunnen omzetten en kan én mag ik nu wel zeggen dat mijn angst gestabiliseerd is en dit geen invloed meer heeft op mijn dagdagelijkse functioneren.
In de zorg ligt het percentage burn-out helaas zeer hoog. Gezien ik hoogsensitief en heel perfectionistisch ben en beide een groter risico vormen op het ontwikkelen van een burn-out, ben ik hier mee aan de slag gegaan. Zo ben ik vanaf de start van mijn loopbaan intensief gaan werken aan het omgaan met hoogsensitiviteit en perfectionisme. Ik heb geleerd om een goede balans te vinden tussen draaglast en draagkracht en om zowel op professioneel als op persoonlijk vlak voldoende rustmomenten in te plannen. In het begin van mijn loopbaan had ik zeer veel moeite met het aangeven van mijn eigen grenzen. Doorheen mijn carrière heb ik geleerd assertief te zijn.